KISAH SILAM DARI KACA MATA SEORANG PELAJAR 9

Dari pandangan mata rabun seorang pelajar. Datang dari hatinya yang berserabut. Yang belum tercemar dengan penipuan kota. Yang masih daif dengan kata-kata.

~

“Jangan berguru dengan buku. Bergurulah dengan guru yang sebenar”
~
Kata-kata salah seorang cikgu yang pernah mengajar saya.
~
Saya tak berapa nak ingat sangat berapa jumlah cikgu yang pernah mengajar saya sepanjang 17 tahun saya menjejakkan kaki ke bilik darjah. Tapi kebanyakkan daripada mereka tiada banyak sangat masalah dengan saya kerana saya bukan pelajar bermasalah sebab tak reti nak buat masalah. Bukan saya kata saya ni baik, cuma saya tak mampu nak buat masalah banyak sangat. Sikit-sikit boleh la.
~
Sepanjang zaman pembelajaran, saya amat suka zaman sekolah menengah. Bukan kerana pelajar puterinya. Bukan juga kerana cikgunya. Tetapi kerana kenangannya.
~
Anda semua ingat lagi cikgu-cikgu yang menganjar anda semasa zaman persekolahan? Ingat lagi siapa yang pertama sekali menghukum anda dengan hukuman-hukuman tak munasabah? Siapa pula cikgu-cikgu yang anda minati sama ada dari segi rupa parasnya, fizikalnya mungkin. Atau kerana cikgu itu amat pemurah dalam memberikan markah-markah yang anda sendiri tak layak menerimanya. Ada juga cikgu-cikgu yang menjengkelkan.
~
Saya rasa saya tidak ada meminati mana-mana cikgu, secara personalnya. Tapi saya akan tetap mengingat cikgu itu walaupun macam-macam benda yang baik dan jahat telah dia perlakukan pada saya.
~
Top 3 teachers for each situation.
~
Hukuman.
1) Cikgu Saer Mungin – Kena “Kompang” lepas perhimpunan sekolah di “line kuning” pada hari jumaat di Tingkatan 3. Sebabnya saya pakai kasut sport ke perhimpunan. Bukan saya nak melaram, kasut kena rembat la cikgu. Sakit tu. Turut kena tempeleng ialah Shazi atas kesalahan yang sama.
~
2) Cikgu Mohd Noor Tugimin – Tekan tubi 50 kali di taman di tengah-tengah hostel lelaki. Sebabnya main ping pong selepas jam 6.30pm. Skemanya cikgu ni. Saya tengah berlatih la untuk wakil sekolah!
~
3) Cikgu Yahya Awang – Kena sebat di bahagian punggung di hostel lelaki atas kesalahan lambat turun ke surau untuk sembahyang maghrib. Piau siot. Dah la pakai kain pelikat sahaja. Berbirat tu...
~
~
Jualan
1) Cikgu Saufi Awanglah – Cikgu paling aktif menjual apa-apa benda kepada pelajar. Antara produk jualannya ialah baju batik hawaii, kasut adidas, mee siput, nata de coco sejuk pelbagai perisa, baju batik sutera dan pelbagai lagi. Aktif cikgu ni. Gua respek sebab gua dapat manfaat.
~
2) Cikgu Nor Aziah Manaf – Cikgu koperasi. Memang penjual tapi di kedai koperasi je la.
~
3) Takde lagi kot?
~
~
Kejut Subuh.
1) Cikgu Zainal Abidin Sakiran [Jenal] – Cikgu ini memang aku paling respek. Tak payah guna rotan or wahat ever alat bantuan mengejut. Dengan berbekalkan bunyi enjin motor dan suara garaunya, itu sudah cukup memadai untuk menggegarkan aspura. Percayalah.
~
2) Cikgu Sarnon Jumiran – Cikgu ini sangat lembut hati. Memang tak seswai untuk kejut subuh. Tapi dia tetap mahu lihat anak-anak muridnya turun subuh. “Bangun...Bangun... Dah babi..Dah babi...” Apa tu? Sebenarnya dia cakap “Bangun...Bangun..Dah pagi...Dah pagi...”. Tapi budak ni dengar frasa yang atas tu. Jadi bahan ajukan bertahun-tahun lamanya. Lagi satu, budak-budak ada kenakan cikgu ini. Beriya-iya la cikgu ni kejutnya sorang budak atas satu katil ni. Mula-mula tinggikan suara, tak jalan. Dia cubit, rupa-rupanya bantal. Apa lagi, bantai gelak la subuh tu. Saja je dorang pedajal cikgu ni. Kesian dia.
~
3) Cikgu Yahya Awang – Dia tak suka kejutkan budak guna suara atau mulut. Dia lebih senang layangkan rotan ke punggung empuk budak-budak ni. Biasanya kena 2 kali la. Yang pertama, sebagai wake up call, mamai-mamai lagi. Yang kedua, terus segar.
~
~
Ada banyak lagi kategori-kategori yang aku nak masukkan. Tapi malas la pulak nak taip. Aku simpan je la. Kalau aku rajin, aku letak la. Har...har...har...